Kowalcze: Sierpień. Sala numer 3

 Mieczysław Kowalcze, felietonista Klodzko24.eu tydzień leżał na szpitalnym łóżku. Przeczytaj jego relację z rekonwalescencji

Pobyt w kłodzkim szpitalu, na szczęście z nieskomplikowanym schorzeniem, pozwala na własne wnioski o naszej państwowej opiece zdrowia, jej poziomie, zaangażowaniu pracowników, warunkach dla nas pacjentów. I są to spostrzeżenia dobre, pozytywne. Tak, tak. Zapewne będą komentarze z przykładami negatywnymi. Nie o tym jednak w tym miejscu. Tydzień bez codziennych, obowiązkowych i rutynowych zajęć to spory szok. Ale jest za to bardzo dużo czasu na rozmowy. No bo jeśli w jednej sali przebywa sześciu dorosłych Polaków, to można sobie wyobrazić, co z tego może wynikać. Niekończące się rozmowy oczywiście. Tematy? Naturalnie najpierw zdrowie. Tak więc opowieści o schorzeniach; własnych, w rodzinie, zasłyszanych przypadkach, o systemie opieki w Polsce itp. I co najdziwniejsze procentowo tych rozmów nie było najwięcej. Przeważały rozmowy, które nazwałbym społecznymi, czasem politycznymi. Zaczęło się od opowieści na temat doświadczeń w kontaktach; ja-administracja (urzędy różnych rodzajów i stopni), które szybko przekładały się na wnioski typu: jak jesteśmy traktowani przez rządzących (i rząd, i samorządy), jak nas wykorzystują, chronią (?), wspierają. Większość opinii nie zmieści się niestety w tym miejscu portalu. Tyle w nich złości i obywatelskiego gniewu. Świetnie za to mieści się to, co dodawało długim rozmowom dodatkowego waloru i budzi niezłe skojarzenia. W okna naszej sali w nocy wpadała mocna poświata z oświetlonej kapliczki Matki Boskiej. A dziś, wiadomo, Matka Jasnogórska ma swoje święto. Jakie fragmenty Biblii Kościół na ten dzień proponuje? Najpierw Stary Testament. W Polsce Mądrość z dzisiejszego fragmentu Księgi Przysłów utożsamiana jest z Maryją. A owa Mądrość tak przedstawiona, jak marzenie, bo jako najlepsza i do tego empatyczna doradczyni. Pierwszy krok za nami: mamy kogoś, kto nas wspiera w problemach. Paweł za chwilę dodaje w Liście do Galatów: właśnie jest pełnia czasów, więc pora rozwiązywać (z zapewnionym wcześniej wsparciem) kłopoty. Ba, dochodzi do tego społeczna prowokacja Apostoła: nie jesteś już niewolnikiem. Bierz się samodzielnie, bez bata i kontroli za swoje sprawy.

Tak przygotowani docieramy do fragmentu Ewangelii Jana. I tutaj pozwólmy sobie także na sierpniową, interpretacyjną „jazdę po bandzie”. W opowieści o cudzie Jezusa na weselu w Kanie mamy obraz świetnej organizacji osób (nie administracji) wokół problemu. Ciekawe, co PT Czytelniczki/Czytelnicy, napiszą o takim odczytaniu tego fragmentu. Po kolei. Najpierw pojawia się problem (brak wina). Ktoś z dużą empatią (Maryja) go zauważa i wie do kogo (Jezus) się zwrócić, żeby pomógł go rozwiązać. Nie zraża jej to, że na początku brak mu entuzjazmu – czy to mój albo twój problem? Jednocześnie, ach ta Mądrość, prosi innych o współpracę: zróbcie, co wam każe. Ufa, że do zapobieżenia kłopotowi wybrała stosowną osobę. I się nie myli! Współpracownicy rychło wykonują polecenie, problem znika, a owoce zbiera ktoś, kto nawet nie zdaje sobie sprawy, co naprawdę się stało. Ideał społecznego działania. Zapewne. Ile z tych kłopotów, o których sobie opowiadaliśmy w sali numer 3 dałoby się tak rozwikłać. Bez niepotrzebnych frustracji, załamań, gniewu i złości. A gniew i złość, jak powiada stary wiersz, dokarmiane, zmieniają się w bestie. Nawet w sierpniu.

Pozdrowienia rekonwalescenta.

Mieczysław Kowalcze*

*O autorze

Polonista, historyk, dziennikarz, pedagog w pracy i życiu. Od wielu lat związany z Zespołem Szkół Społecznych oraz Kłodzkim Towarzystwem Oświatowym. Autor i współtwórca wydawnictw i publikacji. Działacz Klubu Otwartej Kultury. Niemożliwe jest go nie znać, taki z niego społecznik. Lubiany i szanowany przez wszystkich. Ale skromny, więc na tyle o nim wystarczy.