Mietek Różą

Od lutego do lutego, czyli co tą „Różą”?

Nie zgadzam się z wieloma tezami publicystycznymi księdza Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, jednak jedna zwraca uwagę swoją trafnością. Otóż duszpasterz Ormian uważa, że społeczna praca wielu osób mocno nabiera mocy i tempa, kiedy aktywność instytucji powołanych do różnorodnego służenia mieszkańcom wyraźnie odbiega od właściwych celów. A jako że życie nie znosi próżni to pojawiają się pomysły na działania wspólnotowe. Trudno się z tą myślą nie zgodzić. Kilka takich przedsięwzięć pomagałem, z gronem zaangażowanych przyjaciół i znajomych, przygotować i przeprowadzić w ostatnim czasie. Mam nadzieję, że przede wszystkim z dobrym skutkiem dla uczestniczek i uczestników. „Prowincjonalna” poprosiła o ich wyliczenie, swoistą statystykę.

Kiedy dostaliśmy z Henią Szczepanowską tytuł „Osobowości Powiatu Kłodzkiego” w ramach konkursu „Róża Kłodzka”, to przypomniano nam skrupulatnie za co. Dwie przestrzenie, jak się okazuje, zajmowały najwięcej miejsca i uwagi w mojej społecznej aktywności. Najpierw wspieranie Heni w jej pracy na rzecz Zakładu Leczniczo-Opiekuńczego w Piszkowicach. Tysiące rozmów, spotkań, zaangażowanie Trójki, starania o zrozumienie sytuacji ZLO, falujące emocje, zbiórki, koncert we Wrocławiu - naprawdę dużo tego. Dzisiaj wygląda na to, że… ale to Henia ściśle i kompetentnie o tym napisze, na pewno. Druga działka. Do zorganizowania koncertów Dolnośląskiego Festiwalu Muzycznego nie doszłoby, gdyby nie Henia, Magda Kulig i Ewa Chalecka. Naturalnie, i tu nie sprawdza się teza księdza Zaleskiego, znakomite wsparcie ludzi z Gminy Wiejskiej, Ośrodka Kultury w Ołdrzychowicach, wielu OSP i KGW, parafii. Teraz, po czasie, dociera dopiero do organizatorów, jak szalone to było przedsięwzięcie. Wyszedł taki festiwal, jakiego jeszcze nie było. I oby trwał. Dodam po cichu, że pracujemy nad następną edycją.

Jeśli mowa o szalonych pomysłach, to natychmiast przychodzą do głowy działania Klubu Otwartej Kultury. Od Dnia Kota (17 lutego) po świętego Mikołaja na ulicach Kłodzka.

Kolejne dwa punkty uzasadnienia nominacji do „Róży” to owocna współpraca z Centrum Kultury Chrześcijańskiej przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Kłodzku. Swoją drogą to coraz ciekawsze miejsce! Dalej w tekście o nominacie wspomniano o pracy w Towarzystwie Przyjaciół Kłodzka. I tu za chwilę pojawią się efekty kolejnych projektów. I jeszcze - dało się zainicjować, po spotkaniu autorskim z Zofią Mirską, plan wydania jej wierszy zebranych. Tutaj także wszystko wskazuje na to, że się uda. Do jej imienin.

A druga strona medalu? Jest i taka. Próbuję być, z różnym skutkiem, odporny na „przygaduchy” znajomych, którzy tu i tam wypominają a to „Listopad z adaptacją”, a to rocznicę Nocy Kryształowej w Kłodzku. Spore przedsięwzięcia. Oba, w moim przekonaniu, udane i ważne. A komentarze? Coś robisz publicznie, to siłą rzeczy spotkasz się z ocenami. Tak po prostu jest.

Tekst został napisany w konkretnym momencie. W dniu, w którym wydarzenia na Ukrainie dochodzą do punktu kulminacyjnego. Dalej może być… No właśnie co? W takiej chwili potrzebna jest nasze ludzkie wsparcie. Henia cały dzień spędziła na organizowaniu pomocy medyczno-humanitarnej dla Winnicy, w której zabrakło już strzykawek, antybiotyków, bandaży, nici chirurgicznych dla rannych w protestach..

*O autorze

Polonista, historyk, dziennikarz, pedagog w pracy i życiu. Od wielu lat związany z Zespołem Szkół Społecznych oraz Kłodzkim Towarzystwem Oświatowym. Autor i współtwórca wydawnictw i publikacji. Działacz Klubu Otwartej Kultury. Niemożliwe jest go nie znać, taki z niego społecznik. Lubiany i szanowany przez wszystkich. Ale skromny, więc na tyle o nim wystarczy.