Lądek-Zdrój. Gdy kamery telewizyjne ucichły, a politycy przestali składać obietnice, rzeczywistość okazała się brutalna: ci, którzy stracili wszystko, zostali pozostawieni sami sobie.
"Nie ma pomocy. Parę groszy rzucili, ale co ja mam za to kupić? Meble, kiedy nie mam domu?" – pyta jeden z mieszkańców, wskazując na zdewastowany budynek.
Pieniądze na odbudowę miały dotrzeć szybko, być konkretne, realne, ale przede wszystkim - pozwalające odbudować dach nad głową i powrócić do normalności. W zamian ludzie otrzymali biurokratyczną machinę, która zamiast pomagać, tylko mnoży problemy.
"Ktoś dostaje parę tysięcy, ale na co to starczy? Na nową bramę garażową? A co, jak garaż już nie istnieje?" – słyszymy od jednej z mieszkanek, która nie wie, czy kiedykolwiek będzie mogła wrócić do swojego domu.
Największe wsparcie nie przyszło od władz. To społeczność, organizacje charytatywne i wojsko dźwignęły miasto z pierwszego szoku. Gdyby nie oni, sytuacja byłaby jeszcze tragiczniejsza.
"Gdyby nie Republika i pomoc z całej Polski, prawdopodobnie byśmy już nie istnieli" – pada gorzkie podsumowanie.
Ile jeszcze trzeba czekać? Ile razy mieszkańcy muszą słyszeć, że "sprawa jest w toku", podczas gdy ich świat leży w gruzach? Powódź zabrała im dobytek, ale to urzędnicza obojętność odbiera im nadzieję. Lądek-Zdrój wciąż czeka na realną pomoc.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.